|
|
SYSTEM-OF-BIO
|
|
นิทานหนูน้อยหมวกแดง
ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่ง มีเด็กหญิงน่ารักคนหนึ่ง เธอชอบสวมหมวกสีแดงจนใครๆ เรียกเธอว่าหนูน้อยหมวกแดงวันหนึ่งคุณแม่ให้หนูน้อยหมวกแดง นำอาหารและขนมไปเยี่ยมคุณยาย ที่ไม่สบาย ซึ่งอยู่ที่ หมู่บ้านที่ชายป่าอีกแห่งหนึ่ง คุณแม่กำชับหนูน้อยหมวกแดงว่า " รีบไปรีบกลับนะจ๊ะ อย่าเถลไถล ออกนอกเส้นทาง และอย่าคุยกับคนแปลกหน้านะ" หนูน้อยหมวกแดง รับคำ " ได้คะคุณแม่ "หนูน้อยหมวกแดงออกเดินทาง ระหว่างทางหนูน้อยหมวกแดงเจอกับหมาป่า "จะไปไหนเหรอจ๊ะ" หมาป่าถามด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ "จะไปเยี่ยมคุณยายค่า" คุณยายไม่สบาย อยู่ที่หมู่บ้านที่ชายป่าด้านโน่นหมาป่าได้ยินก็รีบออกเดินทางไปที่บ้านคุณยาย ในขณะที่หนูน้อยหมวกแดง กำลังเก็บดอกไม้เพื่อนนำไปฝากคุณยาย หมาป่าก็มาถึงบ้าน ของคุณยายก่อน หมาป่าเคาะประตู และเลียนเสียงหนูน้อยหมวกแดง "คุณยายหนูน้อยหมวกแดง หนูน้อยหมวกแดงเองค่า "คุณยายหลงเชื่อนึกว่าเป็นหนูน้อยหมวกแดง จึงยอมให้หมาป่าเข้าไปในบ้าน เมื่อหมาป่าเข้าไปในบ้านก็จับคุณยายกิน แล้วเอาชุดคุณยายมาใส่ และขึ้นไปนอนบนเตียงของคุณยายเมื่อหนูน้อยหมวกแดงมาถึงก็เคาะประตู " คุณยายนี้หนูน้อยหมวกแดง หนูน้อยหมวกแดงเองค่า" หมาป่าเลียนเสียงคุณยายและเรียกให้หนูน้อยหมวกแดงเข้าไปในบ้านเมื่อเข้ามาในบ้านหนูน้อยหมวกแดงก็กล่าวทักทาย คุณยาย "สวัสดีค่าคุณยาย คุณแม่ให้เอาอาหารและขนมมาให้คุณยายค่า "ขอบใจจ้าหลานรัก ทำไมเสียงคุณยายถึงเป็นแบบนี้ละคะ " ก็เพราะยายไม่สบายเสียงเลยเป็นแบบนี้ " "แล้วทำไมหูของคุณยายถึงยาวแบบนี้ละคะ" "ที่หูยายยาวแบบนี้เพราะจะได้ยินเสียงของหลานชัดๆไงละจ๊ะ""แล้วทำไมปากคุณยายถึงยื่นยาวอย่งนี้ละคะ ที่ปากยายเป็นแบบนี้ ก็เพราะจะได้กินหลานได้ ถนัด ถนัด ไงละ" !!! ว่าแล้วหมาป่าก็จับหนูน้อยหมวกแดงกิน หลังจากนั้น หมาป่าก็เผลอหลับไปบนเตียงของคุณยายขณะนั้นเองนายพรานก็ผ่านมาที่บ้านของคุณยาย พอดี เอ!!! ทำไมวันนี้คุณยายเปิดประตูบ้านทิ้งไว้แบบนี้นะ เป็นอะไรหรือเปล่า นายพรานจึงเดินเข้าไปดู แล้วก็เห็นหมาป่านอนอยู่บนเตียงของคุณยาย จึงใช้กรรไกรผ่าท้องหมาป่า และช่วยหนูน้อยหมวกแดง และคุณยายออกมาได้จากนั้นนายพรานเก็บก้อนหินใส้ในท้องของหมาป่าและเย็บปิดท้องของหมาป่า จนเรียบร้อย เมื่อหมาป่าตื่นขึ้นมาเห็นนายพรานก็ตกใจ รีบวิ่งหนีอย่างเร็ว แต่ด้วยที่ท้องของมันเต็มไปด้วยก้อนหิน มันจึงวิ่งไปและตกลงในบ่อน้ำและจบชีวิตลงในที่สุดคุณยายกล่าวขอบคุณนายพราน และกอดปลอบหนูน้อยหมวกแดง นายพรานบอกว่า "ไม่เป็นไรครับแต่คราวหน้าให้ระวังอย่าเปิดประตูให้คนแปลกหน้า " หลังจากนั้นทั้งคุณยาย หนูน้อยหมวกแดง และนายพราน ก็กินอาหารและขนม ฝีมือคุณแม่ ด้วยกันอย่าง เอร็ด อร่อย และมีความสุข
กลับหน้าหลัก |
|
|
|